VVVaria

Een lezersbijdrage van Ben van der Smeed. Hij haalt herinneringen op aan de Duitse topscorer Hans Sleven

‘Ik wil graag een verhaal vertellen over Hans Sleven uit Kaldenkirchen, naar mijn idee tot op de dag van vandaag de beste VVV-speler ooit. Voor mij was hij echt een voetballer waar ik voor naar het stadion ging. En ik was lang niet de enige.
 
Zijn bescheidenheid sierde Hans Sleven, maar die bescheidenheid was wel ook meteen de reden dat hij er niet uit heeft gehaald wat er in potentie wel in zat. Zo herinner ik me zijn fantastische, technische balbehandeling en zijn scorende vermogen. De manier waarop Hans Sleven een bal die op schouderhoogte aankwam met de voet uit de lucht pikte en in één keer stil legde of weer doorspeelde naar een vrijstaande medespeler heb ik daarna nooit meer gezien.
 
Ik weet zelf niet hoeveel doelpunten hij scoorde, maar het waren er heel veel. En vergeet niet dat hij verreweg zijn meeste goals in de Eredivisie maakte. Eind jaren vijftig, begin jaren zestig: het was VVV’s absolute glorietijd. Het hadden zelfs nog veel meer doelpunten kunnen zijn als Hans wat vaker de te nemen penalty zou hebben opgeëist. Maar dat deed hij niet.
 
En dan is er nog die bijzondere wedstrijd in De Kraal tegen NAC, begin jaren zestig. Het zou het voorlopig laatste jaar in de Eredivisie blijken te zijn. Hartje winter, er lag sneeuw. Het was vreselijk koud die dag en dan werd het ook nog eens een draak van een wedstrijd. De zich vervelende toeschouwers probeerden zich te verwarmen door simpelweg wat te springen.
 
De wedstrijd liep al tegen het einde en de beginstand stond nog altijd op het bord. Sleven stond als ik het me goed herinner reserve en moest invallen: de trainer wilde iets meer dan dat ene punt. Hans Sleven maakte uiteindelijk de 1-0, waardoor VVV alsnog de wedstrijd won.
 
Iedereen was blij. Dolblij: de twee punten waren broodnodig in de strijd tegen degradatie. Althans, bijna iedereen. Want Hans Sleven zelf kon er niet van genieten. Bij zijn beslissende goal werd de bal vanaf rechts voorgezet. Ik weet niet meer wie de voorzet gaf, maar iedereen miste de bal. Sleven zelf ook bijna. De bal kwam per toeval tegen zijn borst en caramboleerde uiteindelijk in het doel. Voor Hans was het dan ook een doelpunt van niks. Hij geneerde zich er zelfs voor: dit was geen Hans Sleven-goal. Zo kritisch kon hij dus zijn.

Hans Sleven is door VVV nooit geëerd of anderzijds bedankt voor zijn bijdrage aan het succes van de club. Dat is heel erg jammer, maar ook dat heeft hij waarschijnlijk ten dele aan zichzelf te danken. Juist ja: weer die bescheidenheid.’

Dit artikel werd gepubliceerd op 13 maart 2015.

Een lezersbijdrage van Ben van der Smeed. Hij haalt herinneringen op aan de Duitse topscorer Hans Sleven ‘Ik wil graag een verhaal vertellen over ...